Gods werk afkeuren, iets voor jou?

Eva is al een tijdje bezig met een zoektocht naar hoe je als transgender je geloof kunt inpassen. Dat valt nog niet mee… Hieronder haar verhaal.

Al lange tijd houdt mij een probleem bezig, dat zich niet beperkt tot, maar zich in mijn wereld wel een beetje toespitst op ‘Transgender en Geloof’.
Voor veel mensen is het niet zo heel onoverkomelijk om te wisselen van kerkgenootschap. Zeker in de protestante wereld zijn er nogal wat stromingen waaruit je die kunt pikken die je het best bevalt.
Niet iedereen kan dat. Voor veel gelovige mensen klinkt het als godslastering als je voorstelt dat ze hun godsbeeld maar moet aanpassen. Eigenlijk zeg je dan dat die mens verkeerd gelooft en dat is naar mijn mening onmogelijk. Verkeerd geloven is onmogelijk; het is namelijk het geloof van die mens. Daar blijf je af.

De grootste twijfels zie ik bij mensen die op een heel diepgaande manier hun geloof beleven. Sommige protestanten kennen het begrip ‘bevindelijken’. Die vind je echter ook in andere belijdenissen, de Islam bijvoorbeeld. Mensen die de leer in een ‘strenge’ vorm ervaren en geen concessies doen. Zij hebben geleerd hoe een mens ter wereld komt. Of hoort te komen, want het simpele model van een man of een vrouw blijkt bij een geboorte beslist niet altijd te kloppen. Soms wordt al heel snel gezien dat het kindje niet eenduidig een meisje of een jongetje is. Soms pas na tientallen jaren, als een vrouw geen baarmoeder blijkt te hebben. Of een man juist wel.
Ook komt het voor dat je je geslacht of seksuele voorkeur anders beleeft dan hoe het zou moeten zijn. Zou moeten zijn? Van wie zou dat dan moeten? Van God? Van Allah? Of wordt dat door mensen bepaald? Mensen die menen een machtiging van God te hebben om zijn richtlijnen aan andere mensen duidelijk te maken. Opleggen zelfs. Daartoe hebben ze mandaat. Zeggen ze.

Maar wacht even…
Dus de Schepper geeft leven aan een kindje dat niet voldoet aan het ideaalbeeld zoals dat geschetst wordt door andere schepselen. Schepselen die hun eigen lichaam als voorbeeld stellen van hoe het moet. Afwijkingen van die norm keuren zij af. Anders gezegd: ze keuren door God gegeven schepselen af omdat ze ‘anders’ zijn dan wat zijzelf als ‘goed’ hebben betiteld.

Waar halen ze de gore moed eigenlijk vandaan? Om het werk van God af te keuren? Een ernstiger vorm van godslastering kan ik me nauwelijks voorstellen.
Waar halen die mensen hun mening vandaan? Waarop is hun afkeuring gebaseerd? Op wat er in boeken staat. Boeken die niet door Allah zijn geschreven maar door mensen. Mensen die beweren dat ze dit in opdracht van God hebben gedaan. Of ze lezen het in boeken waarin staat hoe je andere boeken moet lezen en uitleggen. En daar dan ook weer boeken over, en zo voort.
Ze worden gebruikt als handleiding om Gods werk te keuren. Ben jij homoseksueel? Afgekeurd. Niet goed gedaan God. We zullen jouw werk wel even corrigeren. Met dwang als dat nodig mocht zijn. Verbranden of bij de hals aan een boom ophangen is in sommige kringen minder populair geworden, maar dan ga je maar leren je als een heteroseksueel te gedragen.
Jij bent een man in een meisjeslichaam? Dan moet je dat maar eens uit je hoofd zetten. Belangrijke mensen (sic) bepalen dat Allah dat beslist niet zo heeft bedoeld en dat je je maar gewoon aan je plichten hebt te houden.

Mocht die schepper bestaan, mocht die schepper je aan het einde van je aardse leven ter verantwoording roepen, wie zou hij dan het meest op hun donder geven?
Wel, ik denk dat de mensen die zijn werk meenden te mogen keuren daar nog een hele dobber aan zullen hebben.

Ik denk dat je op religieuze grond een eerlijk leven moet leiden. Andere mensen bedonderen, afpersen met geloofsverzinsels of de natuur vernietigen is niet de bedoeling. Niet nodig zelfs. Leef behoorlijk, leef eerlijk. Eerlijk ook tegen jezelf. Heeft de schepper jou als transgender op de wereld gezet? Wees dan eerlijk over wie je bent en verzet je niet tegen Zijn (of Haar? Het’s?) schepping.

Het is geen mens gegeven het werk van de Schepper te keuren.