Sorry

(De actualiteit is misschien tijdelijk een beetje weggeebd, maar ik wilde het toch even vastleggen)

Het spijt me dat ik niet veel eerder durfde te vertellen wie ik ben.

Het spijt me dat ik tot mijn 20e eigenlijk niet wist wat dat was, transgender zijn. En het spijt me dat ik tot mijn 28e geen stappen durfde te zetten in de goede richting.

Het spijt me ook dat ik, misleid als ik was door mijn idee van wat ‘de mensen er van zouden vinden’, in overleg met mijn toenmalige partner besloot het maar weg te stoppen. Stom natuurlijk, want er was helemaal niks aan de hand en dat jullie om me zouden lachen als ik mijn ware ik zou tonen had ik echt helemaal niks.

Het spijt me dat ik de indruk gewekt heb dat ik alleen maar zielig gevonden wil worden. Het spijt me dat ik niet tegen een grap lijk te kunnen.

Weet je, ik kan heel goed tegen een grap. Ik kan natuurlijk tegen goede grappen, maar ik kan zelfs tegen slechte grappen. 

Maar daar gaat het hier niet om. Ik heb namelijk kinderen. En door mensen zoals ik steeds voor gek te zetten zeg je eigenlijk dat ik helemaal niet normaal ben, en dat mijn kinderen, hoewel ze eigenlijk trots zijn dat hun vader best wel een tof wijf is, maar beter hun mond kunnen houden. Wie zo’n gekke vader heeft vráágt er natuurlijk om om gepest te worden, en dan kun je maar beter je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken.

Met jullie grappen raken jullie dus niet mij, maar mijn kinderen. Mijn kinderen vertellen dus op school liever niet wie ik ben. Toen mijn ex-partner besloot dat de kinderen me niet meer hoefden te zien en de rechter vertelde dat dat was omdat ze bang was de kinderen op school gepest zouden worden, kon de rechter zich dat wel voorstellen.

Het spijt me dus ook dat ik al bjna vier jaar met, maar vooral tegen de rechterlijke macht en jeugdzorginstanties aan het vechten ben, om het contact met mijn kinderen, van wie ik heel veel hou, niet te verliezen.

Het spijt me dat ik de lol van jullie slechte grappen niet meer in kan.

Sorry Johan, sorry René, sorry voor al die anderen. Maar vooral sorry voor mijn kinderen, die het uitleggen moe zijn. Sorry dat jullie grappen wat minder onschuldig uitpakken.

Sorry.