Charlotte was nog geen 6 toen ze dit nummer van Within Temptation ontdekte. Ik zat in een moeilijke periode, had net toe moeten geven dat mijn T gevoel echt niet over ging en deed erg mijn best om de onvermijdelijke scheiding die dat uiteindelijk tot gevolg had te vermijden. Het is twee jaar uitstel geworden. Maar dat terzijde.
Hoe Charlotte op dit nummer kwam, geen idee. Het stond ergens op de iPod tussen 10.000 andere nummers. Ik had het zelf nog nooit gehoord in ieder geval.
In een tijd dat je emotioneel wat zwakker bent is dit natuurlijk een heel gevaarlijk nummer. Alleen al er aan denken kan je zomaar midden op de dag op een huilbui komen te staan. Zo’n beetje de enige remedie is dan het nummer een aantal keer afspelen. Een keer of 30, 40 is meestal wel genoeg.
Om nog onduidelijke redenen zat vanochtend opeens de slotzin van de tekst vast in mijn hoofd. ‘Cause my child, this is not our farewell. Ik geloof niet dat Charlotte de huidige gebeurtenissen heeft voorzien, maar desondanks gaat de boodschap door merg en been. Feit blijft dat we, ook al is het maar tijdelijk dat we elkaar niet zien, geen afscheid hebben kunnen nemen.
Het is erg ongebruikelijk dat ik onder werktijd een stukje schrijf. Ik zat te wachten op een systeem dat een boel dingen voor me aan het doen was en de tranen rolden plotseling over mijn wangen.
40 keer luisteren kan ik mijn collega’s niet aandoen.
Het komt goed. Echt waar.