Onderweg naar huis. Bij vertrek vergeten te plassen. Het tankstation hier gaat volgende week pas weer open, dus is de McD het enige alternatief om even naar de WC te kunnen. “Die mannen hebben het maar makkelijk,” denk ik, “die zoeken een boom uit en hup klaar.”
Als ik klaar ben bestel ik uit beleefdheid en dankjewel voor de schone WC een kop koffie, en laat ik gek doen, ik neem er een chocolate chip cookie bij. De jongen achter de kassa lacht me vriendelijk toe, pakt een cookie, zet een beker onder de koffiemachine en zegt: “Dat is dan 1 euro.”
Zonder na te denken reken ik af, en zie dan dat ik €2,95 had moeten betalen. “Volgens mij klopt het niet helemaal,” zeg ik, “had ik niet meer moeten betalen?” “Mijn fout, sorry!” zegt hij, en geeft de koffie. “Tot ziens!” besluit hij, en lacht nog een keer heel vriendelijk.
Ik moet mijn vrouwelijke charmes leren beheersen. Jemig wat een gevaarlijk wapen is dat, zeker in mijn puberhanden.
Deze week nog maar eens naar de film “13 going on 30” kijken. Want zo voel ik me af en toe een beetje.
