Dag

Het klonen van mensen is tot op de dag van vandaag niet toegestaan. Je kunt dus rustig zeggen dat iedereen een moeder en een vader heeft. Een biologische moeder en een biologische vader moet ik zeggen, want dat is best wel een belangrijk verschil. Mijn oma had een tegeltje in de gang hangen met zo’n wijsheid er op dat daar flink op los ging. “Vader worden is een gunst, vader zijn, een hele kunst”, stond er op. Dat tegeltje hing er ongetwijfeld niet voor niets.
Mijn vader en moeder waren en zijn ook echt een vader en een moeder voor me. Op mijn beurt heb ik ook weer geleerd dat te zijn voor mijn kinderen. Ook voor de kinderen waarvan ik niet de biologische ouder ben. Het is niet van een leien dakje gegaan, en ik heb er flinke fouten bij gemaakt, maar ik weet zeker dat het over het geheel genomen helemaal niet zo slecht was. Zeker de afgelopen paar jaar heb ik een heleboel geleerd, juist over mijn rol in die tijd, en mijn rol nu. Ik heb de drie oudste kinderen mogen lenen van de ouder wiens plaats ik toen tijdelijk heb ingenomen. Pas sinds veel te kort weet en begrijp ik waarom diens rol zo veel te snel voorbij was, al was ook dat tijdelijk. Ik kan maar een ding zeggen, en dat is dat ik er diep respect voor heb. Je kinderen uit je leven zien verdwijnen is niet niks.
De kinderen lijkt het naar omstandigheden goed te gaan. Eentje is weer terug op het nest, hopelijk met een diploma op zak. Van de oudste weet ik weinig meer, en misschien is dat wel het beste. De jongste van de drie is gegroeid tot de kanjer die ze nu is, een geweldige vrouw die haar eigen boontjes kan doppen en gewoon af en toe van zich laat horen om even haar hart uit te storten.
En dan zijn er nog de kinderen waarvan ik wèl de biologische ouder ben. De biologische vader wel te verstaan. Met een moederhart, dat wel. Maar toch uiteindelijk een vader, een pappa. Ik ben mezelf geworden, maar ik moet er voor zorgen dat de kinderen hun pappa niet verliezen. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
In de weekupdate van de school van Benjamin was te lezen: “De ochtend klassikaal begrijpend lezen gedaan. Tweede deel van de ochtend zijn we bezig geweest met vaderdag cadeautje. Benjamin is er druk mee bezig geweest” en de juf van Benjamin voegde daar nog aan toe dat het cadeautje op school bewaard wordt.
Ik heb niet heel veel met vaderdag en moederdag. Niet met moederdag omdat ik de kinderen niet eerst vele maanden bij me heb kunnen dragen. Niet met vaderdag omdat dat de nadruk heel erg legt op iets waar ik niet zo heel veel nadruk op wil hebben. Aan de andere kant ben ik heel trots dat ik hun vader mag zijn. En dan niet alleen biologische vader. Zodra ik de kans weer krijg te bewijzen dat ik die titel waard ben. 21 weken is verrekte lang.

Dat tegeltje had het akelig goed.

Vader worden is een gunst, vader zijn, een hele kunst

Ik mis jullie verschrikkelijk.