Een hele korte.
Vanmiddag op een terras is Kleve speelden een paar meisjes op en rond een paar bronzen beelden naast het terras. Hoe langer ik er naar keek, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik 42 jaar van mijn leven gewoon heb overgeslagen.
De herinneringen die ik wel van die 42 jaar heb behoren iemand anders toe. Een heel eng idee. Angstaanjagend bijna. Ik ben nu mezelf. Emma. Maar wie was die ander?