Het heeft me vorig jaar best wel wat moeite gekost een nieuwe, passende voornaam te vinden. Maar ik had dan ook nogal wat noten op mijn zang. En om te beginnen wil ik aan iedereen wiens naam ik noem alvast mijn excuses aanbieden: dit gaat niet persoonlijk over jou en je naam, maar over mijn gevoel bij de gedachte die naam zelf te dragen.
Mijn jongensnaam vond ik niet zo geschikt om er een vrouwelijke variant op te bedenken. Ik kende al twee Ciska’s en vroeger ook nog een Cissi maar dat laatste vond ik een beetje te prinsesserig voor mezelf. Franka blijft voor mij een stripheld en onlosmakelijk verbonden met een incident in de lente van 2013. Ik belde Charlotte wekelijks op de telefoon van mijn ex, dat was toen de afspraak, en op een dag nam ze proestend van het lachen op. “Ja,” zegt ze, “zo raar, je belt en er staat ‘Franka’ op het scherm.”. Dat was de doodsteek, exit Franka.
Andere namen met een F? Wie weet er een leuke meisjesnaam met een F? Iemand? Nee? Ik vind Femke en Femme wel leuk maar het lijkt zo op het Franse woord ‘femme’. En dan klinkt het mij wel heel erg als ‘ik wil te graag’ in de oren.
Als alternatief kun je je ouders vragen wat je naam was geweest als je direct als meisje herkend was. Alleen, die naam wist ik al, Christa, en mijn oudste nicht heet Christa. Ook exit Christa dus.
Of het belangrijk is dat een naam bij je past valt te betwisten natuurlijk. De meesten van jullie hebben er weinig tot niets over te zeggen gehad, je doet het er mee en na al die tijd ben je er zo aan gewend dat het ook eigenlijk niet uitmaakt. Maar ja, als je toch bezig bent, doe het dan goed, zeg ik altijd.
Ik wilde een naam die niet vreselijk anachronistisch was. Als je voor 1985 geboren bent en niet uit een gebied komt waar Gaelic gesproken wordt kun je je niet veroorloven de naam Kayleigh te gaan gebruiken, en zo zijn er een heleboel moderne namen die je als ‘ouder’ iemand beter kunt vermijden. Overigens, in de jaren 70 had de populariteit van ‘Emma’ volgens de Nederlandse Voornamenbank een dieptepunt. Er zijn maar 37 Nederlandse meisjes uit 1970 met de naam Emma. Tien jaar geleden waren het er 300 per jaar en Emma is daarna nauwelijks weggeweest uit de top 10 voornamen. Wist ik veel, de NVB is pas vorig jaar gepubliceerd.
Had ik al iets geschreven over de eerste transenpuberteit? In het kort: het is de tijd heel kort op je coming out dat je alles probeert dat je in je normale puberteit niet hebt kunnen doen. Normaal gesproken heb je daar een jaar of 10 voor, ik heb het beperkt weten te houden tot een maand of 4. Denk in het geval van MV-transgenders aan tijgerprintjes en pantervlekjes, veel te korte rokjes en shorts, te veel roze en te lange laarzen met te hoge hakken. Een beetje zoals het stereotype dat ik zo hard uit je hoofd probeer te praten. Ik heb het er later vast nog wel over. Als je je al in deze periode vastlegt op een naam, kunnen er (hoeft dus niet) ook wat dubieuze namen gekozen worden. Ik ga ze niet noemen want dan zijn jullie spontaan mijn excuus van het begin vergeten, maar laat ik het zo zeggen, ik denk dan wel eens: “uit welke pornofilm ben jij weggelopen?”. Het liefst nog met de meest creatieve alternatieve spellingswijzen, hoewel ik dat eerlijk gezegd vooral bij de VM-tansgenders zie gebeuren, en dat dat weinig met pornosterren te maken heeft. John Holmes heette in het echt immers ook gewoon John.
In 2004 wisten we dat we een twee-eiige tweeling zouden krijgen. In plaats van een jongens- en een meisjesnaam bedenken moesten we twee jongens- en meisjesnamen zoeken. Als aanstaande ouders maak je dan allebei een lijstje en dan ga je strepen in overleg. Ik kon me gelukkig nog een paar namen herinneren van mijn lijstje. De belangrijkste twee waren Laura en Emma. Als aanvulling had ik nog Talwyn, een Welshe naam, en nog eentje die ik me niet eens meer kan herinneren. Talwyn viel al erg snel af omdat het te exotisch, te ‘Kayleigh’ was. Laura ging niet samen met mijn achternaam. Zelfs als ik alleen al in gedachten de telefoon met die naam opnam versprak ik me al. De u weglaten hielp bij het uitspreken, maar door de virtuele avonturen van Ms. Croft was Lara wel weer erg ‘Franka’, hoewel er in 1970 bijna net zoveel Lara’s geboren blijken te zijn als Emma’s.
Om zeker te zijn van mijn keuze heb ik de overgebleven namen lid gemaakt van Ikea Family en heb ik bij bol.com, Zalando, Sarenza en River Island regelmatig mijn voornaam veranderd als ik eens iets bestelde (en meestal weer terugstuurde). Emma was de enige naam die bleef plakken, waar ik me goed bij voelde. Het is een oude, historische naam, zonder rare associaties.
Nee, die 36 officiële films heetten allemaal iets met ‘Emmanuelle’, niet met Emma.
