Auteur: Emma Laurijssens

Beste Emma

Bericht aan mijn ik van 17 jaar Beste Emma, Dat klinkt raar he. Je weet nog niet eens dat je Emma heet. Ik zou je zo graag willen vertellen wat ik nu weet, maar ik weet niet zeker of je daar sterk genoeg voor bent. Hoewel, ik denk dat als je echt weet hoe je voor jezelf moet kiezen, je… Lees verder →

Echt

Een tijdje geleden las ik een post op een forum, of in een Facebookgroep, dat weet ik niet precies meer, van een man, een transman, die al een aantal maanden out was naar zijn familie en vrienden, en waarbij alles goed op zijn plaats begon te vallen. Hij had veel vrienden vóór zijn coming out, en net zo veel erna.… Lees verder →

Dump

“Unesco, sirs?” We zijn net aangekomen op Otopeni, de nationale luchthaven van Boekarest. Er moet ergens iemand staan met onze namen op een bordje, maar onze vlucht was wat vertraagd, en we zien zo gauw niemand staan. De taxichauffeur die ons aansprak ziet de herkenning in onze ogen, en gooit er iets uit wat op ’this way please’ lijkt. We… Lees verder →

Anders (2)

Vrijdagavond, het is weer kinderdisco in het wijkgebouw bij ons in de wijk. Als het even kan ben ik er bij. Niet om te dansen, maar om een beetje toezicht te houden, dat de 70 kinderen tussen de 8 en 12 die er gemiddeld komen de zaal, en vooral elkaar, niet afbreken. Ik zit deze keer achter de kassa, samen… Lees verder →

Anders

“Wat willen jullie drinken?” “Doe mij maar een spa rood, en een cola light voor Eva.” Het was een lange dag, donderdag, en eigenlijk ben ik moe genoeg om naar bed te gaan in plaats van een avondje vijfde wiel aan de wagen in de kroeg te zijn. Aan de andere kant heb ik er wel plezier in. Ik heb… Lees verder →

Uit

‘Uit de kast komen’. Ik vind het eigenlijk een beetje nare uitdrukking, maar we moeten het er maar even mee doen. Uit de kast kom je niet voor je plezier. Je doet het, net zoals de meeste andere mensen, liever niet. Maar ja, waar die anderen er van overtuigd zijn dat ze tot de ‘normale’ meerderheid behoren, hadden ze mij… Lees verder →

Metro

Zaterdagmiddag, een uur of één. “Zuidplein, eindpunt” zegt de chauffeur, en draait de helling op naar het metrostation. Als de bus bovenaan stilstaat stap ik uit en kijk om me heen. Samen lopen we de hal van het metrostation in en we nemen de roltrap naar boven. Op het perron is het druk, en ik word een beetje bang om… Lees verder →

Kleef

Eigenlijk is het erg lekker weer. In een vlaag van overmoed, verstandsverbijstering of gewoon goede zin hebben we besloten boodschappen te gaan doen in Kleve, net over de grens. Terwijl Eva in de rij staat om iets te eten te bemachtigen hou ik alvast een tafeltje buiten bezet. Je weet maar nooit, elke keer kan de laatste kans zijn dat… Lees verder →

Pap

“Zet je koffer maar vast boven”, zeg ik, “dan gaan we zometeen eten.” “Wat eten we?” vraagt Charlotte. “Anne is er vanavond nog niet, dus we eten champignonnenpap.” “Lekker!” roept ze. Benjamin knikt goedkeurend, en vraagt: “Mag ik op de iPad?” “Eerst je koffer naar boven brengen. En als het eten klaar is, leg je hem zonder protesteren weg, OK?”… Lees verder →