Een hele korte. Vanmiddag op een terras is Kleve speelden een paar meisjes op en rond een paar bronzen beelden naast het terras. Hoe langer ik er naar keek, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik 42 jaar van mijn leven gewoon heb overgeslagen. De herinneringen die ik wel van die 42 jaar heb behoren iemand anders toe. Een… Lees verder →
Categorie: Kast
Rust
Vroeger he, ja vroeger… vroeger was ik de rust zelve. Ik overzag de boel, en roerde me alleen als het echt nodig was. Heel beheerst, bijna berekenend. Mensen hadden bewondering voor die rust, die berekendheid. Het wekte ook ontzag op. Áls ik dan eens van me liet horen, áls ik dan eens boos werd, dan wist je meteen dat je te… Lees verder →
Hema
“Het moet, het móet! Niet opgeven nu!” Voor de derde keer loop ik langs de ingang van de Hema. “Vooruit, naar binnen!” Ik probeer mezelf wat extra moed in te spreken. “Lafaard!” Ondertussen doe ik alsof ik de Koopgoot voor het eerst zie. Waarom deed ik dit ook alweer? In Leiden hebben ze ook gewoon een Hema, maar daar wil… Lees verder →
Bieb
Het exacte jaar weet ik niet meer helemaal. Ik denk dat het 1987 geweest is maar ik kan er een jaartje naast zitten. Zoals wel vaker fiets ik van school in Dordrecht naar huis in Alblasserdam, en maak een tussenstop bij de bibliotheek in Papendrecht om te kijken of er nog nieuwe boeken of CDs zijn om te lenen. Ik… Lees verder →
Open
Ergens maart 2007. Ik kom aan bij een kantoor van een woningbouwvereniging in Nieuwegein, voor een korte klus. Mijn vroegere collega Bert haalt me op bij de receptie en wijst me naar de computerruimte. Computerruimtes zijn koude, lawaaiige hokken. Of in ieder geval lawaaiig. In het kantoor ernaast staan twee ongebruikte bureaus dus daar strijken we neer voor het meeste… Lees verder →
Identikwijt
Frank is er niet meer, dat was een beetje dikke man, meestal slecht geschoren, waar je best mee kon lachen maar die de pretlichtjes in zijn ogen al lang kwijt was. Ik deel zijn verleden, maar ik ben hem niet. Dat verleden blijft, wil ik niet uitwissen. Maar: ik ben hem niet! Iedereen heeft een eigen soort rouwproces om afscheid… Lees verder →
Naam
Het heeft me vorig jaar best wel wat moeite gekost een nieuwe, passende voornaam te vinden. Maar ik had dan ook nogal wat noten op mijn zang. En om te beginnen wil ik aan iedereen wiens naam ik noem alvast mijn excuses aanbieden: dit gaat niet persoonlijk over jou en je naam, maar over mijn gevoel bij de gedachte die… Lees verder →
Vertellen
Fragment van een stukje dat ik eerder vandaag schreef, als antwoord op een noodkreet van iemand. Vaak weet je gewoonweg niet wát je moet vertellen als je de mensen die je liefhebt wilt zeggen wat je al zo lang dwars zit. In veel gevallen, in ieder geval wel in mijn geval, heb je het zo lang genegeerd dat je niet… Lees verder →